To nic - Mela Koteluk

Blask jasnych łun blask, blask

Zapada w mat, w mat, w mat

Nad parapetem woń piwonii dogorywających godnie, godnie

Wykolejony skład nie próbuje wstać

Odwetu nie che brać

Nie wie, że wykolejony jest

Ewentualnie wiemy

Wiemy, gdzie jesteśmy

Lecz nie mówimy nic

Żadne z nas nie mówi głośno nic

To nic nadzwyczajnego milczenia grą podkładać nogę

Z tylu słów znaczenie mają te nigdy niewypowiedziane

Nic to, nic nadzwyczajnego — prosta do osamotnienia

Może to nie wyrok

Może lepiej nie zgadzajmy na to się

Nie zwalnia z jego przestrzegania nieznajomość prawa

Dwuosobowy kraj bez niego wolno znika z map

Nic to, nic nadzwyczajnego