Istnienie moje przeniknie ziemię - Arkona

Nie słysząc jęku umarłego świata

Skowytu kłamstwa i próżności

Niezrozumiałe myśli kładą się cieniem

Na prawdę słabą i bezbronną

Nie czując nic, nie widząc celu

Pozwalam ciału obrócić się w proch

Zostanę żywy pośród kropli deszczu

Istnienie moje przeniknie ziemię

To, co z ciała pozostało

Wymiesza się z powietrzem

Nie było pytań, obietnic, gestów

Zgliszcza pokryły relikty wiary

Nie będzie już kolejnej szansy

Na odkupienie grzechów

Resztki martwej duszy

Oczyści ogień zemsty