Александрина - Песняры

Мне не забыцца песні той даўняе вясны:

— На Мурамскай дарожцы стаялі тры сасны…

Цяпер магу прызнацца, тады пачаў кахаць,

Цябе з ніякай кветкай не мог я параўнаць.

Александрына!

Цяпер прыйшла зіма…

Александрына!

Шукаю я — няма!

Александрына!

I з песняй ты цвіла…

Александрына!

Якою ты была!

Сказаць, што васілёчак, дык фарба ў ім адна,

Сказаць, што ты лілея, — сцюдзёная ж яна.

Сказаць, што ты званочак… Ды ўсіх жа мала іх!..

Такою ты здалася ў семнаццаць год маіх.

Александрына!

Цяпер прыйшла зіма…

Александрына!

Шукаю я — няма!

Александрына!

I з песняй ты цвіла…

Александрына!

Якою ты была!