Vinkonur - Olof Arnalds

Imma ertu enn vinur minn

Þó að þú sért orðin ástfangin?

Veitist þér það létt, er það rétt?

Er hann örugglega maðurinn?

Viltu vaxa og deila með mér aftur?

Viltu vera aftur memm?

Margslunginn ljómi þinn og kraftur

Á svo ósköp vel við mig

Vel ég þig

Í mínu hjarta að geyma

Ertu til í rall, Evuskarn

Þó að ég sé búin að eignast barn?

Svona af og til þú veist ég vil

Æpa yfir mig;

já já.

Ég skil!

Viltu flækja hausum saman aftur?

Galdur þinn og sannfæringarkraftur

Er minn andans elexir

Allt sem býr

Innra með þér vil ég fanga

Stína ertu enn símafriend?

Sjónvarpsdagkráin er búin senn

Mala við þig vil, hérumbil

Heilar eilífðir og viti menn;

Nú er kollurinn á miklu flugi

Likaminn að kikka inn

Held að skáldagáfur þinar dugi

Til að fylla marga bók

Eldhúskrók

Minn þú alltaf geislum prýðir

Kari, nú er lag, viltu í dag

Verða vinkonur með glæsibrag?

Timinn kom og loks sæl ég finn

Viltu horfa í augun mér aftur?

Viltu segja líka ég?

Fergurð þín er símerjandi kraftur

Horfir djúpt í augu mér

Furur þér

Fell ég of fell í stafi