Fizyka Umysłu - O.S.T.R.

Odbijam się od świata, trajektorię wyznacz mi

Wystarczy mi milimetr, znam teorię dyfrakcji

To początek dynastii, zdolność echolokacji

Ludzie jak powietrze, ale z ceną od Nike

Promieniotwórczy kwas w każdym atomie

Oczy przekrwione energią, powiedz mi kto ma bolometr

Poniekąd różni nas nazwa, przydomek

W głowach miliony drgań jak po spotkaniu z sejsmologiem

Membrana, wzmacniacz, fali polaryzacja

Atmosfera nawarstwia ślady na sobie jak fraktal

Wzrok lubi okłamywać

Iluzja, prawda, nieba obraz wielu źródeł jak zwierciadła Fresnela

Jeden piksel, przekątna istnień

Pół-widzialne jak światło zeskanowane umysłem

Ultrafiolet plus podczerwień, promieniowanie optyczne

To mój ekran na świat, żyję - znaczy, że żyć chcę

Interferencja skal, efekt Dopplera zmienia vibe

Dźwięk rozwala konstrukcje ścian

Terror, fizyczny Holocaust

To ja, mój własny hologram

Za lustra strony;

avatar

Mój wzrok jak mangi, anima

Umysł odwali w oczy frak

Suma detali, pryzmat napromieniowanych

Dwieście decybeli, śmierć między głośnikami

Posiadam głośny nawyk, trenuję głos, by zabić

Równanie falowe, zachwianie równowagi

Daj to głośniej, daj to głośniej

Daj to głośniej, daj to głośniej

Daj to głośniej, daj to głośniej

Daj to głośniej, daj to głośniej

Jestem elementem równań matematycznych sporów

Wykluczeń i zasad, doświadczeń w każdym stopniu

Umysłowe opium istot w latającym spodku

Efekt budowy atomów w świecie kwantowego fortu

Jeden z ostatnich hostów, cyberprzestrzeniowy rozwój

Sztuczna inteligencja, próba kontroli środku

Lokalny rozwój, chodź poznasz kata zmysłów

Neutronowy wybuch, początek kataklizmu

Edycja własnych danych, katalogi publiczne

Protokół incognito, w sieć złapani jak system

Modyfikacja pisma, sekrety w niemych skryptach

Piramida szerzy źródło wiedzy w cyfrach

Białka zalała nam plazma

LEDy w oczach informują gen poznawania kłamstwa

Ruchu detektor na palcach, zmysł poruszania w pierwiastkach

Żyję, bo kocham życie we wszystkich kreacjach

Latanie w kosmos, fantastyka, podróży bezkres

Nagła namiastka życia, chwila jak czasoprzestrzeń

Mamy co robić, sobą bywać to niebezpieczne

Znamy swe drogi ponoć choć nie znamy jej jeszcze

Piękny umysł doprowadza miasto do szaleństwa

Spekulacje, reguła prawdopodobieństwa

Tą prawdą pojął wszechświat, trenuję głos, by zabić

Równanie falowe, zachwianie równowagi

Kto powiedział, że jesteśmy sami?

Przed nami cały kosmos

Z jedną wiązką

Wyznacznia równi pochyłej

Abstrakcja umysłu

Czysta nauka

Nie ma rzeczy niemożliwych

Zaciągnij się powietrzem