Адыйшоўшым - Naka

На вашых магілах мы справім вясельле

І душы зальём старадаўнім віном.

Успомнім,

Як дні нашы ў нетры ляцелі,

Каб больш не вярнуцца ніколі ізноў.

Мы ў майскія ночы паплачам над вамі,

Раскажам вам вашы

Пачуцьці

І сны,

Як сэрца квітнее зарой і агнямі,

Як граюць жаданьні на струнах вясны.

А ў доўгія ночы зімовых ігрышчаў,

Пад дальнія скрыпкі начных палазоў

Раскажам,

Як вецер бязьлітасна сьвішча,

Цярушачы ў полі зьмярцьвелы свой боль…

Там хвойка ўпала з надломаным крыкам.

Там сьвежай крывёй пралілася зара.

На захад узьняў хтось марозныя пікі

І кліча ў бойку ўзбураны край.

Мы вучымся жыць.

Мы ствараем законы.

Мы марым аб дальняй нязнанай красе.

У бойку ідзём,

Паміраем з праклёнам,

І сьмерць нам вянкі на магілы нясе.

А можа быць, такжа

Праз слоту нядолі

Мы пойдзем,

Памром

І ня вернемся зноў.

Хтось будзе на нашых магілах вясной

Сьпяваць з захапленьнем пра шчасьце

І волю!