Etiraf - Мири Юсиф

Üşümürsən?

Nə isə soyuq oldu elə bil

Hə, gedək uşaqlarla çay içək

Gedək…

Ürəyi kar olanın gözü kor olar

Ürəyi var olanın hər işi zor olar

Ürəyinə salan olarsa bu nəğməni

Ürəyinə dolar ahu-zar

Bir günüm dönüb aya, ilə, həftəyə, yüz günə

Səni itirdiyim üçün çox üzgünəm

Bu qərarı verməyimdə düzgünəm mən, bil…

Sənin əllərində ruhum tapır şəfa

Yox səndən nə soraq, nə səs, nə səda

Sənə həsr olunur hər nəğmə, hər bəstə

İndi mən tək, yalqız, sən ruhi xəstə

Sənin əllərində ruhum tapır şəfa

Yox səndən nə soraq, nə səs, nə səda

Sənə həsr olunur hər nəğmə, hər bəstə

İndi mən tək, yalqız, sən ruhi xəstə

Çiyinlərimdə yükdür, ağırdır gecələrim

Gəzirəm, dolaşıram Bakının küçələrin

O bir xəstə ruh, min ağrıya düçar

Mən bağlı qapı, itirilmiş açar

Dilim susub, canım bezib

Yolum uzun, tufan kəsib

Yaşam bəsit, gülüş yalan

Olan olub, keçən keçib

Onun əllərində ruhum tapır şəfa

Yox ondan nə soraq, nə səs, nə səda

Ona həsr olunur hər nəğmə, hər bəstə

İndi mən tək, yalqız, o ruhi xəstə

Onun əllərindən heç…

Yox ondan nə soraq, nə səs, nə səda

Ona həsr olunur hər nəğmə, hər bəstə

İndi mən tək, yalqız

O ruhi xəstə…

O ruhi xəstə…

Sənin əllərində ruhum tapır şəfa

Yox səndən nə soraq, nə səs, nə səda

Sənə həsr olunur hər nəğmə, hər bəstə

İndi mən tək, yalqız, sən ruhi xəstə

Sənin əllərində ruhum tapır şəfa

Yox səndən nə soraq, nə səs, nə səda

Sənə həsr olunur hər nəğmə, hər bəstə

İndi mən tək, yalqız, sən ruhi xəstə