Alma De Vento - Mariza

Traz o vento as horas

Em que o amor em mim refez,

Entre o medo e as demoras,

Os silêncios sem «porquês».

Vão no vento os medos

Que soubeste à minha voz.

Guardo ao vento os meus segredos

E a razão de sermos nós.

Meu amor,

Às ruas da cidade

Canto o amor,

Na voz de uma saudade,

Que o amor

É um fado sem idade

Vem no vento a chuva

Que se entrega ao meu olhar

Quando a alma em mim se curva

E teima em não querer quebrar.

E quando o tempo levar o sal do pranto

Apagando a dor do fim,

Escondo-me num fado e canto

Como canta o vento em mim.

Meu amor,

Às ruas da cidade

Canto amor

Na voz de uma saudade

Quando o amor

É mais que uma ansiedade,

É a dor

Dum fado sem idade…

Wiatr przywraca godziny

Miłość w niej ożywa znów

Między lękiem, odwlekaniem

Cisze trwają w nas bez słów

Wiatr obawy porywa

Poznałeś je w głosie mym

W nim swe tajemnice skrywam

Powód, czym jesteśmy, kim?

Miłość ma Ulicom tego miasta

Śpiewam tak

Tęskniącym swoim głosem

Miłość, gdy

Jest więcej niż udręką …

Z wiatrem deszcz przychodzi czasem

W mym spojrzeniu zwierza się

Gdy się zgina we mnie dusza

Nie załamie wcale mnie

Gdy mi czas sól z łez zabiera

Zamazując końca ból

Chowam się w Fado i śpiewam

Tak jak we mnie śpiewa wiatr

Miłość ma Ulicom tego miasta

Śpiewam tak

Tęskniącym swoim głosem

Miłość, gdy

Jest więcej niż udręką

Bólem jest

Bo Fado jest bez wieku.