Qara Buludlar - L-Mir

Başımın üstünü qara buludlar aldı

Göylərə ucalmaq yenə özgəyə qaldı

Gördüm yağış yağır, dolur damsız sinəmə

Dedim, dur yığış, gedirsən cəhənnəmə

Mənim sözlərimdə bəlkə də, yoxdur dərin fəlsəfə

Amma yazdığım nəfəsdən də yaxındı, hər kəsə

Yaxın olmaq bacarığım üstündü döyüşməkdən

Mən bezmirəm yaşadığımı bölüşməkdən

Zəif yerlərimi, yaralarımı gizlətmirəm

Nə də ki, mahnılarda yaşamağı öyrətmirəm

Ürəyimi açıram, qəlbimi açmaq üçün qanad

Dinləyici gözlərində axtarır ikinci kainat

Cansız sətirlərdən uzaq tutur əlin qələmi

Dilim kəlməni, eşqim öz köləni

Ağıllılardan yaxındı çox doğma dəlilərin

Mən qəlbləri titrədəndə əsir öz əllərim

Xəyanətim, nifrət, xoşbəxt anlarım

Misraların arasında var səhvlərim, nöqsanlarım

Gözümdən axan, vərəqə köçürülən hər damcısı

Həyatdan götürülmüş hadisələrdir hamısı

Başımın üstünü qara buludlar aldı

Göylərə ucalmaq yenə özgəyə qaldı

Gördüm yağış yağır, dolur damsız sinəmə

Dedim, dur yığış, gedirsən cəhənnəmə

Rep qır-saqqız kimi əl çəkmir məndən həyat boyu

İstər iş olsun, istər yaxın yoldaşın toyu

Pis-yaxşı yaşadığım ömrün hər dövrü

Sənətimdə də həmişə öz izini qoyur

Yadıma düşür doxsanların əvvəli

Dostluğun təməli — hər şey üzə deməli

Kimlə gülmək, kimlə ölümə getmək örnək

Çörək bölmək, bölmə görmək

İki nəfərə bir köynək geyinilərdi toya

Dostla söhbət sığmazdı bir çaynik çaya

İtirdiyim qismət olsun tapana indi

Mən sevinirəm indi yeyilmiş dabana indi

Və gözləmirəm çiynimə qonsun şadlıq quşu

Bəlkə də, bu içimdə uşaqlıq coşur

Uşağım soruşur, bəs gördün hansı?

Həyatdan götürülmüş hadisələrdi hamısı

Başımın üstünü qara buludlar aldı

Göylərə ucalmaq yenə özgəyə qaldı

Gördüm yağış yağır, dolur damsız sinəmə

Dedim, dur yığış, gedirsən cəhənnəmə

Başımın üstünü qara buludlar aldı

Göylərə ucalmaq yenə özgəyə qaldı

Gördüm yağış yağır, dolur damsız sinəmə

Dedim, dur yığış, gedirsən cəhənnəmə