Gelirim - Kahraman Deniz

Tıkanırım ara sıra, o güvendiğim ilhamlara küfrederim

Kafadaki kozalak asit yağmuruna tutulmuş, yükselirim

Tutunurum açtığı yaralara, geleneksel depremlerimin

Yıkılırım, içim enkazına hapsolmuş, çıkarın, geleyim

Yazdım öylece, düşünmeden, yeni ve sıkı bi' flow denedim, işte kaydı

Hep önünde iki yol, ikisi de baydı, mutlu ol ya da öl, hepsi aynı

Hangi yaram açık kalmadı, çabuk iyileşti ve kabuk bağladı?

Hiç güneş açmaz mevsime döndüm, yer buna sustu da, gök ağladı

Hüzün üstüme inmiş ipince bi' sis, tutar en güzel hissi içinde hapis

Burada bir haksızlık var, gönül işi mevzu bahis

Çöker üzerime keder, esiriyim

Bu gece de ben ölmeye meyilliyim

Çağır beni yine saza söze

Doğar, gelirim

Çıkar önüme, dağı da deviririm

Yürürüm, ben az ötede yenilirim

Çağır beni yine saza söze

Koşar, gelirim

Yüreğimin aklımı işgaline marş yazdım, yayılır söylenerek

Yine kıyamadım, askerlerimi çekip sakladım, her yaşama «Zafer» diyerek

Ama unutana sonunu hatırlatmam gerekir ki tutunabilelim severek

Öyle yaşa ki o canını söksün ölüm bile elleri titreyerek

Dürter güdülerim, az bir zaman olduğunu hatırlarım istemeden

Dönmem buralara bir terk edebilsem hiç kimseyi özlemeden

Gitmez densiz misafir, yediği kabına yine iyicene pislemeden

Gerçek bensiz de zahir, dilim had bilmez duramam söylemeden

Zaman aktı da ben geri dönecektim

Oyunum kalmıştı, bitirecektim

Ben dünyanın çilesini çektim

E kötü mü ettim beni buldum

Çöker üzerime keder, esiriyim

Bu gece de ben ölmeye meyilliyim

Çağır beni yine saza söze

Doğar, gelirim

Çıkar önüme, dağı da deviririm

Yürürüm, ben az ötede yenilirim

Çağır beni yine saza söze

Koşar, gelirim

Çöker üzerime keder, esiriyim

Bu gece de ben ölmeye meyilliyim

Çağır beni yine saza söze

Doğar, gelirim

Çıkar önüme, dağı da deviririm

Yürürüm, ben az ötede yenilirim

Çağır beni yine saza söze

Koşar, gelirim