Prawdziwy cud - Joda, Paluch

Nikomu nie zazdroszczę, nie ma dróg, które z góry są proste

Nie oceniaj mnie z boku, choć jestem na widoku

Ale moja skóra to nie Prêt-à-porter

Twoja też, choć wiem jak się czujesz od rana

A nie znam cię z imienia jak Starbucks

Pije lure, jak płacę rachunek to zostawię tipa

Nie chodzi o wizerunek

Tylko uśmiech w całym tym syfie

Taki sam luz jest, bloki czy na Teneryfie

No i stres taki sam, ja doceniam to co mam

Nawet wodę, która płynie kiedy odkręcę kran

I nie chcę dziś toksyn, czekam aż zrozumiemy paradoksy

Mimo to, że problemy i niedosyt

Nauczymy się dzielić, ale to nas połączy

To że żyje, to że pisze

To że myślę to prawdziwy cud

Chcę mieć bliżej to co bliskie, to co czyste

A nie sztuczny tłum

Kiedy słyszę znów egoistów bełkot

Czuję, że pojebali sektor

Ich priorytet to mieć zawsze lekko

Choć najlepszą naukę tu daje tutaj ból

Od miliardów do minimalnej pensji

Wszyscy żyjemy w opresji

Najbardziej pojebana sytuacja się komplikuje

Jak nie godzisz się z bólem

I znikasz, nic ci nie świta

Kiedy nie masz na kim polegać no to chyba jest kwita

Jedyny sens w odpowiedzialności

Wiedz na kogo pospadają twoje obowiązki

Ten cały ten świat zlepiony na ślinę

Niemożliwe, że nie popadł w ruinę

I to tylko dzięki tym osobom, co wkładają serducho tu

To jest prawdziwy cud

Może będę trywialny, życie to nie bajki z Narnii

Ale mniej egoizmu, więcej dedykacji na pewno je ułatwi

To prawdziwy cud

To jest prawdziwy cud

To prawdziwy cud

To jest prawdziwy cud

To że żyje, to że pisze

To że myślę to prawdziwy cud

Chcę mieć bliżej to co bliskie, to co czyste

A nie sztuczny tłum

Kiedy słyszę znów egoistów bełkot

Czuję, że pojebali sektor

Ich priorytet to mieć zawsze lekko

Choć najlepszą naukę tu daje tutaj ból

To że żyje, to że pisze

To że myślę to prawdziwy cud

Chcę mieć bliżej to co bliskie, to co czyste

A nie sztuczny tłum

Kiedy słyszę znów egoistów bełkot

Czuję, że pojebali sektor

Ich priorytet to mieć zawsze lekko

Choć najlepszą naukę tu daje tutaj ból