Mine Siste Berømte Ord - Janove

Eg har bestemt meg for ikkje å frysa i natt

Men det kan bli mine siste berømte ord før det blir kaldt

Eg ser et stjerneskudd, så eg ønsker meg ut

Men mine ønsker blir aldri oppfylt

Eg håper himmelen er oppskrytt

Ville du lagt det du har i din lomme i min hatt?

Ville du gjort plass til to inni din frakk?

De seier ord, hvis du har de i din makt

Kan sette himmel og jord i kontakt

Når poeten sine ord ikkje vil rima lenger

Og profeten sine spor går sine egne veier

Når denne kvelden ikkje er stor nok for oss heller

Kva skal me då gjer?

Ikkje sei det her er alt

At me skal frysa kaldt

Eg vil blåsa meir med din vind

Eg vil blåsa med deg over alt

Så her står eg som eg statue i en park

Og ser på når fruene slenger sine skjerf om sin hals

Koffor må musikken ta slutt

La han heller spela ut

Ladidadida

Etter alt han har betydd

Ville du latt meg setta min fot i dine hender

For at eg sko komma høgare og enda lenger enn deg?

Du vett alt du har gjort, alt du har sagt

Det drar du med deg

Du skal dra det med deg

Ikkje sei det her er alt

At me skal frysa kaldt

Eg vil blåsa meir med din vind

Eg vil blåsa med deg over alt

Eg har sett det komma seint

Eg har latt meg bli fortalt

At du finner aldri heim igjen

Når stjernene står skjeivt

Så ikkje sei det her er alt