Z bliska widać mniej - BARANOVSKi

Wyśniłem sobie swoją twarz

Na chwilę przed odlotem w płacz

Na chwilę przed zamknięciem ust na potem

Schowałem w sobie strach i gniew

W przypadku gdyby dziura w duszy

Skleiłem oczy, zabiłem drewnem uszy

Niknie noc, jak niknie dzień

I u mnie jakoś lżej

Z bliska widać mniej

Z bliska widać mniej

Śpiewa tłum, choć milknie zgiełk

I u mnie jakoś lżej

Z bliska widać mniej

Z bliska widać mniej

Wyśniłem sobie swoją twarz

Ja chwilę przed obrotem spraw

Naiwnie oczekując Cię z powrotem

Przez pychę niebanalnych słów

Pośrodku trwania zapomnieniem

Krwi Boga zapragnąłem przez zbawienie

Niknie noc, jak niknie dzień

I u mnie jakoś lżej

Z bliska widać mniej

Z bliska widać mniej

Śpiewa tłum, choć milknie zgiełk

I u mnie jakoś lżej

Z bliska widać mniej

Z bliska widać mniej

Z bliska widać mniej

Z bliska widać mniej

Z bliska widać mniej

Z bliska widać mniej

Z bliska widać mniej

Z bliska widać mniej

Z bliska widać mniej

Z bliska widać mniej