Mikham - Amir Tataloo

میخوام، به هیشکی لبخند نزنم

سیس اصاً کمپلت اخم

میخوام انقده وحشی بزنم

که ما رو حتی ببینی بشه قمبلت زخم

میخوام انقده خوبِ اینجا بشم

که هیشکی نده به توئه قمقه نخ

میخوام انقده دورم بخوابن

که نفهمم کیرم دستِ کیه

میخوام سیگارم هم ترکش کنم

که شدم از این هم خسته دیگه

میخوام عربده بکشَم توو محل

گنده تر از خودمو گاییدم

کونی وابستگی توو من مُرده

حتی ترک میکنم گلمو گاهی من

عه تو این لجن کده فقط

هر جا رفتم دورمو پاییدن

به هر کی بازیو یاد دادم آخرش

به خیالش خودمو لایی زد

میخوام از همونایی که به کیرت زدی

بسازم یه تیمِ قوی

میخوام ترکیبو جوری بچینم

از یکی رَد شدی برسی به شیرِ بعدی

میخوام انقده خارکصده بشم

که فکرش هم نکنی بهم کیر بزنی

میخوام انقده دلار بسازم

که بپیوندم به قشرِ سیرِ زمین

میخوام انقده بد بشم که شعرام بمیرن

انقده نخونم که صدام بگیره

میخوام بزنم توو خاکی یه بار دیگه هم

انقده لش و لوش که تهران به کیرم

میخوام انقده بد بشم که شعرام بمیرن

انقده نخونم که صدام بگیره

میخوام بزنم توو خاکی یه بار دیگه هم

انقده لش و لوش که تهران به کیرم

آری یک تشر کافی نیست

گاهی برای خراب کردنِ هیولایِ خود ساخته

توپ ها آتیش لازم است و

برای خاموش کردنِ آتش خود سوزانده سیل ها اشک

گر جهنم میروی مردانه رو و بدان جهنم را داغی مناز ست و

جنگ را خون، در خود ببین بعد بخواه