Najdłuższa pora dnia - Marek Grechuta

Najdłuższa pora dnia

Gdy blady świt zapala lampę dnia

Nie śpimy czasem — nie — bo coś nam

W duszy gra

Gdy cicha noc zarzuca czarny szal

Nie śpimy jeszcze — nie — bo czegoś

Trochę żal

Jest taki dzień przed którym dusza drga

A gwiazdy małe błyszczą - jak za łezką łza

Jest taka noc, gdy szczęście serce gna

Bezsenność wielu godzin — najdłuższa pora

Dnia

Gdy płomień świec ogrzewa myśli chłód

Idziemy tam gdzie raj — płyniemy tam

Gdzie cud

Gdy syren gwizd symfonię bólu gra

Biegniemy tam gdzie krzyk — na zatracenie zła

Jest taki dzień po którym dusza drga

A gwiazdy wkoło błyszczą spada szczęścia łza

Jest taka noc po której serce łka

Bezsenność wielu godzin — najdłuższa pora dnia

Gdy sen kiedy jest — wygasza myśli żar

Ukoi nerwy nam i miewa też swój czar

Życie — nie sen — a więc nie prześpij go

Bezsenność wielu godzin wydłuża życie to

Zycie to

Jest taki dzień po którym dusza drga

A gwiazdy małe błyszczą - spada szczęścia łza

Jest taka noc, gdy radość serce gna

Bezsenność wielu godzin — najdłuższa pora dnia

Najdłuższa pora dnia